ser – instytucja
Jako absolutny mięsożerca, a w szczególności wielbiciel wołowiny w każdej postaci zaliczam ten gatunek sera do mojej ścisłej trójki ulubionych. Każdy miłośnik tak modnych ostatnio slowfoodowych hamburgerów doskonale zna irlandzkie wersje. Czyżby w Polsce również dało się zrobić kapitalnego „czedara”?
Wygląd: Sprężysty, żołtawy, twardy i idealnie łamiący się oraz płatkujący.
Zapach: Aromat czasu, dojrzewania. Już na tym etapie czujemy, że nie mamy do czynienia z masowo produkowanym serem dostępnym w supermarketach. Lekki aromat krów, połączony z wyraźnym sianem oraz zapachem masła, śmietany kremówki i serwatki. Coś wspaniałego.
Smak: Cheddar to ser, który potrafi się odgryźć. Po tym można poznać ser z charakterem, bierzesz kęs sera a ser bierze kęs języka. I tak jest w tym przypadku, w smaku jest bardzo ostry i wyrazisty. Wspaniale pracuje na języku ujawniając kolejne aromaty, w tym orzechy laskowe. I palący ogień, błogo rozpływający się po języku.
Tradycyjny ser wymaga tradycyjnych piw. I najlepiej, żeby składały się zarówno ze słodowego ciała jak i wyraźnej, rogatej chmielowej duszy.
Pale Ale – piwo pierwszej potrzeby w Stanach Zjednoczonych oraz Anglii. I dlatego też będzie pasowało zarówno w wersji jankeskiej jak i brytyjskiej. Brytyjskie – bardziej wstrzemięźliwe w chmieleniu, ułożone i słodowe. Szlachetne angielskie odmiany chmielu będą doskonale komponować się z pikantnymi posmakami Cheddara. Z kolei słodowość wpłynie na głębię i intensywność doznań. Amerykańskie – znacznie mocniej chmielone, w dodatku szalonymi odmianami chmielu w których odnajdziemy aromaty żywiczne i owoców tropikalnych. Intensywna goryczka American Pale Ale zadziała dla bukietu sera niczym turbosprężarka.
Przykłady: Sierra Nevada Pale Ale, Artezan Pacific Pale Ale, Young’s Bitter, Brains Bitter.
Pilsner – tutaj także mamy dwie drogi: niemiecką i czeską. Czeski Pilsner poza aromatami i smakami wynikającymi z zastosowanych słodów, chmielu i odpowiedniej technologii może również cechować się obecnością diacetylu. Związku pachnącego masłem, maślanką czy jogurtem. Który to diacetyl będzie doskonale komponował się z naszym Cheddarem. Z kolei niemieckie Pilsy są znacznie bardziej wstrzemięźliwe w bukiecie. Mamy dwa punkty zaczepienia: słodowość oraz chmielowe aromaty i goryczka. Ta szorstka wytrawność pozwoli brylować Cheddarowi i być głównym punktem degustacji.
Przykłady: Pilsner Urquell, Jever Pils, Bittburger, Warsteiner, Tucher Pils, Budweiser Budvar, Staropramen.
Angielski Porter – zwany także brązowym porterem. Piwo o solidnym, ale nie przesadnym, bukiecie słodowym. Skupionym właśnie na brązowych barwach: ziarno, słodowość, karmel, ciemny chleb, czekolada czy paloność. Wprowadzi to degustację Cheddara na zupełnie nowe terytoria, pokrewne zwalczaniu ognia ogniem – pikantność sera będzie łagodzona aksamitną palonością ciemnych słodów.
Przykłady: Fuller’s London Porter, Artezan Brown Porter.